01-01-2011 Anne Marèl 01-01-2021

Anne Marèl

Vandaag precies tien jaar geleden vierden wij in kleine kring de laatste verjaardag van onze dochter Anne Marèl.

Deze dag staat nog op mijn netvlies gebrand, vooral ook het dubbele gevoel van deze dag. Mijn grote vraag die door mijn hoofd spookte: ‘is dit haar laatste verjaardag, zal ze er volgend jaar nog zijn?’ Een vraag verbonden met de diepe angst om haar te verliezen. Eentje die ik niet uitgesproken had, dat was te confronterend. En tegelijkertijd speelde dit bij ons allemaal, ook bij Anne Marèl zelf. Soms zag ik de pijn in haar ogen, ik voelde die.

Zeker op het moment dat het tijd was voor haar verjaardagstaart met 17 kaarsjes, waarbij we met z’n allen zongen ‘lang zal ze leven.’ Zo dubbel allemaal. En toch was Anne Marèl in staat om van die dag te genieten, zo goed en kwaad als dat ging.

Het was voor mij als moeder, heel lastig om haar emoties en gevoelens bespreekbaar te maken. Of die van mij te uiten. Want hoe doe je dat dan? Aan de oppervlakte heb ik er met haar wel overgehad. Ik durfde alleen niet door te vragen, ik volgde haar. Ook richting haar zusje en broertje wist ik niet goed hoe. Altijd zijn we eerlijk geweest naar de kinderen, hebben hun overal bij betrokken.

Hierbij heb ik professionele hulp voor Anne Marèl, mezelf en ons gezin zeker gemist.Op het moment dat Anne Marèl te horen kreeg dat ze niet lang meer te leven had, vroeg ze aan mij: ‘wat gebeurt er als ik dood ga, mama?’ Ik heb de vraag bij haar teruggelegd, ik wilde mijn mening niet aan haar opdringen. Zij antwoordde zonder enige twijfel ‘ik ga naar het licht.’ Helaas ben ik daar niet dieper op ingegaan. Zij was niet bang om te sterven, het enige was ze zei ‘ik ken daar verder niemand.’ Ik heb haar geantwoord dat ‘dat ze nooit alleen zal zijn, dat ze altijd omgeven is door allerlei lichtwezens en engelen.’ Dit stelde haar zichtbaar gerust. Een bevestiging van het feit dat ze niet alleen was, zag ik een jaar later op haar verjaardag: bij het tonen van onderstaande foto stonden tientallen orbsen.

Nu inmiddels tien jaar verder, ben ik dwars door de diepste pijnen gegaan, door gevoelens van verdriet, gemis, onmacht, boosheid. Ieder jaar is het wat beter met me gegaan. Twee stappen vooruit en weer een stap achteruit, soms weer helemaal terug bij af. Het is niet gemakkelijk geweest, voor mij niet, zeker ook niet voor haar zusje en broertje en hun vader. En nu, gaat het in grote lijnen goed met mij, soms even minder en dat mag ook en met het gezin gaat het gelukkig ook steeds beter.

Ik ben heel erg dankbaar dat ik er uiteindelijk in geslaagd ben om van mijn aller diepste pijn mijn aller grootste kracht te maken, mijn hoogsensitiviteit als kracht in te zetten. Om mijn missie te kunnen leven vanuit mijn eigen levenservaring, vanuit wie ik werkelijk ten diepste ben.

Deze reis, onze reis heb ik beschreven in mijn boek Verbonden in Licht en Liefde. Dit gaat over onder meer de pittige processen waarbij ik iedere keer weer mijn dochter Anne Marèl beetje bij beetje heb moeten loslaten. En niet loslaten in de zin van met lege handen achterblijven, nee verre van dat, namelijk iedere keer weer op een andere manier verbinden. Alleen dat wist ik in het begin natuurlijk niet, dat weet ik nu pas door mijn ervaringen. Hoe gaat ieder gezinslid met het verlies van Anne Marèl om? Hier bestaat immers geen handleiding voor, een ieder doet op zijn eigen manier en op zijn eigen tijd.

Mijn boek #VerbondeninLichtenLiefde is inmiddels in een grote oplage gedrukt en is qua vormgeving en inhoud werkelijk prachtig geworden. Ik ben dan ook heel blij, dankbaar en trots. De boekpresentatie zal zijn op 04-04-2021, op die dag is het precies tien jaar geleden dat onze Anne Marèl overleed. Een eerbetoon aan haar en aan haar zusje en broertje. Dankzij haar overlijden en dankzij hetgeen ik heb mogen leren van mijn drie kinderen kan ik doen wat ik nu doe.

Inmiddels geef ik al 8,5 jaar de opleiding Holistisch Therapeut Nieuwetijdskind. En ben nu toe aan een nieuwe, hele belangrijke stap… Samen met Goverina Speksnijder ontwikkelen wij vanuit onze beider persoonlijke ervaringen de opleiding Holistische Begeleiding Kind met kanker & Gezin. Wij hebben aan den lijve ervaren dat de huidige reguliere zorg niet voldoende voorziet in de behoeften van het zieke kind en diens gezinsleden. Voor Goverina en voor mij betekende dit vanaf het moment van ziek worden van ons kind een ware zoektocht naar passende hulp. Dit is waar wij therapeuten in willen gaan opleiden om op een holistische wijze -op fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel niveau- het zieke kind en het gezin te begeleiden. Heel belangrijk daarbij is ook de eventuele stervensbegeleiding, mocht het onverhoopt zo ver komen.

Lieve Anne Marèl,

Dankbaar voor jouw grote Licht, jouw liefde, waarmee jij mijn lichtje tot een groot innerlijk vuur hebt weten te ontsteken.

Voor altijd Verbonden in Licht en Liefde,
met elkaar en voor elkaar,
samen zijn we één.

Je mama
Nicole

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *